ustrzec

ustrzec
ustrzec {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk Vd, ustrzegę, ustrzeże, ustrzeż, ustrzegł, ustrzegli, ustrzeżony {{/stl_8}}{{stl_7}}'strzegąc, nie dopuścić do tego, by komuś, czemuś stało się coś złego; uchronić przed czymś, upilnować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ustrzec młodzież od zepsucia. Nie ustrzegł jej przed nieszczęśliwym wypadkiem. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • ustrzec — dk XI, ustrzegę, ustrzeżesz, ustrzeż, ustrzegł, ustrzeżony, ustrzegłszy «strzegąc uchronić, uchować przed czymś; upilnować, ocalić» Ustrzec dzieci od złych wpływów. Ustrzec kogoś przed chorobą. ustrzec się «uchronić się przed czymś, przed kimś,… …   Słownik języka polskiego

  • ustrzec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uniknąć jakiegoś niebezpieczeństwa, uchronić się przed kimś, czymś stanowiącym zagrożenie, niepożądanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustrzegła się błędów młodości. Ustrzegł się złych ludzi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obronić — dk VIa, obronićnię, obronićnisz, obroń, obronićnił, obronićniony 1. «odeprzeć atak kogoś lub czegoś, zwykle z bronią w ręku» Obronić miasto, wieś. Obronić ludność przed wrogiem. Obronić kobietę przed napaścią. 2. «ująć się, wstawić się za kimś,… …   Słownik języka polskiego

  • uchować — dk I, uchowaćam, uchowaćasz, uchowaćają, uchowaćaj, uchowaćał, uchowaćany 1. «ustrzec, uchronić, obronić; zachować» Uchować przed złem. Uchować kogoś przed zmartwieniami, przed niebezpieczeństwem, przed niedostatkiem. ◊ Nic, niczego przed kimś… …   Słownik języka polskiego

  • uchronić — dk VIa, uchronićnię, uchronićnisz, uchroń, uchronićnił, uchronićniony «ustrzec, zabezpieczyć przed czymś; obronić» Uchronić od zapomnienia. Uchronić ludzi od chorób, od kary, od nędzy. Uchronić kogoś przed cierpieniem, przed śmiesznością, przed… …   Słownik języka polskiego

  • upilnować — dk IV, upilnowaćnuję, upilnowaćnujesz, upilnowaćnuj, upilnowaćował, upilnowaćowany «pilnując ustrzec kogoś przed czymś, zapobiec czemuś; dopilnować» Nie mogła upilnować dokazujących chłopców. Upilnować dom przed złodziejem. upilnować się… …   Słownik języka polskiego

  • dopilnować — dk IV, dopilnowaćnuję, dopilnowaćnujesz, dopilnowaćnuj, dopilnowaćował, dopilnowaćowany rzad. dopilnowywać ndk VIIIa, dopilnowaćowuję, dopilnowaćowujesz, dopilnowaćowuj, dopilnowaćywał, dopilnowaćywany «pilnując ustrzec przed czymś, zapobiec… …   Słownik języka polskiego

  • u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… …   Słownik języka polskiego

  • uniknąć — dk Va, uniknąćnę, uniknąćniesz, uniknąćnij, uniknąćnął, uniknąćnęła, uniknąćnęli, uniknąćnąwszy unikać ndk I, uniknąćam, uniknąćasz, uniknąćają, uniknąćaj, uniknąćał, uniknąćany 1. «zostać ominiętym przez coś (zwykle przykrego), ustrzec się,… …   Słownik języka polskiego

  • zabezpieczyć — dk VIb, zabezpieczyćczę, zabezpieczyćczysz, zabezpieczyćpiecz, zabezpieczyćczył, zabezpieczyćczony zabezpieczać ndk I, zabezpieczyćam, zabezpieczyćasz, zabezpieczyćają, zabezpieczyćaj, zabezpieczyćał, zabezpieczyćany 1. «uczynić bezpiecznym nie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”